آموزشگاه موسيقي راه صبا

نام جوزپه وردي بر تارك اپرا مي‌درخشد. جوزپه فورتونينو فرانچسكو وردي (Giuseppe Fortunino Francesco Verdi) موسيقي‌دان و آهنگساز ايتاليايي سبك رمانتيك در اوايل قرن نوزدهم (۱۸۱۳-۱۹۰۱) است. بيشتر ساخته‌هاي وردي در زمينه اپرا نوشته شده و در بين مردم جهان محبوبيت دارد. صاحب‌نظران موسيقي اهميت وردي در آهنگسازي اپرا را هم‌تراز بتهوون در سمفوني مي‌دانند. پر بيراه نيست اگر بگوييم هيچ آهنگساز ايتاليايي به اندازه وردي به شهرت و محبوبيت نرسيده است.

در يادگيري موسيقي پشتكار و تمرين بسيار اهميت دارد. حتي اگر بهترين آموزشگاه موسيقي در تهران را هم انتخاب كنيد و در نزد بهترين اساتيد نواختن ساز را ياد بگيريد ولي اگر تمرين كافي نداشته باشيد نتيجه مطلوبي نخواهيد گرفت.

«اوبرتو» اولين اپراي وردي بود كه در سال ۱۸۳۹ در ميلان توليد شد. اين اپرا موفقيت‎‌هاي بسياري را براي وردي به همراه داشت. مرگ همسر وردي هم‌زمان با دومين اپراي او با نام «سلطنت يك روزه» اتفاق افتاد. اجراي اين اپرا با شكست مواجه شد به طوري كه وردي تصميم گرفت آهنگسازي را براي هميشه كنار بگذارد. بعدها با تشويق مرلي رئيس لا اسكالاي ميلان اپراي «نابوكا» را ساخت. اولين اجراي اين اپرا در سال ۱۸۴۲ شهرت فراواني را براي وردي به همراه داشت.

بسياري از صاحب‌نظران عقيده دارند اپراي مكبث وردي مهم‌ترين و اصيل‌ترين اپرايي است كه وردي نوشته است. اين اپرا در سال ۱۸۴۷ براي اولين بار به دور از داستان عاشقانه ساخته شد. اپراي «اورشليم» اولين اثر وردي بود كه در سبك اپراي بزرگ فرانسوي ساخته شد.

اپراي ريگولتو در سال ۱۸۵۱ بر اساس نمايشنامه‌اي از ويكتور هوگو با عنوان سرگرمي‌هاي شاهانه ساخته شد. اين اپرا با وجود صحنه‌هاي دراماتيك و تاثيرگذار به ويژه در صحنه پاياني به عنوان يكي از اپراهاي مشهور وردي شناخته مي‌شود. اپراي ريگولتو به همراه ايل تراواتوره و لا تراوياتا به سه‌گانه‌هاي جوزپه وردي مشهور هستند.

اوج اپراهاي وردي در فاصله سال‌هاي ۱۸۵۵ تا ۱۸۶۷ بود. سه اثر آخر وردي در اپرا برجسته‌ترين آثار او محسوب مي‌شوند. اپراي آيدا با وجود صحنه‌هاي تماشايي با باله‌ها و هم‌سرايي‌ها يك اپراي شكوهمند است. اپراهاي اتلو و فالستاف آثار اخير وردي هستند و نسبت به آثار قبل او پختگي موسيقايي بالاتري دارند. وردي در سن هفتاد و سه سالگي اپراي اتلو را بسيار توانمند و پر احساس آفريده است. فالستاف آخرين اپراي وردي شاهكاري كميك است كه در حرف نهايي‌اش مي‌گويد دنيا سراسر يك شوخي است!

موسيقي وردي

وردي مي‌گويد: «در مقوله نمايش طولاني بودن مترادف كسالت‌بار بودن است و سبك كسل‌كننده از هر سبك ديگري بدتر.» وردي كارهايش را براي عامه مردم كه سرگرمي اصلي آنها اپرا بود مي‌ساخت.

وردي در طول دوره فعاليتش از آهنگسازاني نظير روسيني، بليني، جياكومو ميربر و به ويژه از جاتانو دونيزتي و ساوريو مرسادانته تاثير گرفته است. تنها آثاري كه بدون هيچ تاثيرگذاري از ديگران نوشته شده اپراهاي اتلو و آيدا بوده است.

وردي همواره دنبال موضوعاتي بود كه استعدادش در موسيقي را نشان دهد و عطش او را در اين هنر فرونشاند. او ارتباط تنگاتنگي با سرايندگان آثارش داشت و تاكيد داشت تمام جزئيات حتي به ظاهر بي‌اهميت روايت شود تا غناي نمايشي صحنه حفظ شود.

جوهره اپراهاي وردي ملودي آوازي است. در اپراهاي وردي دوئت‌ها، تريوها و كوارتت‌هاي بسياري وجود دارند كه نشان‌دهنده احساسات اوست. هم‌سرايي‌ها نظير هم‌سرايي كولي‌ها، راهب‌ها، كاهنان مصري و… در اپراهاي وردي نقش بسيار مهمي دارند.

منتقدان آثار وردي عقيده دارند او توجه كمي به مسائل تكنيكي آهنگسازي داشت و در واقع در اين زمينه فاقد توانايي بود. وردي در اين باره مي‌گويد: «در ميان تمام آهنگسازان چه پيش از اين و چه پس از اين، من از همه كمتر آموخته‌ام! با اين حال آموختن موسيقي به معناي دريافت درك و دانش موسيقي نيست».

جوزپه وردي در سال ۱۹۰۱ دچار سكته قلبي شد و از دنيا رفت. در مراسم خاكسپاري اين آهنگساز برجسته در ميلان بزرگ‌ترين اجراي عمومي در تاريخ هنر ايتاليا با تركيبي از چند اركستر و كر شامل ۸۲۰ خواننده و نوازنده به رهبري آرتورو توسكانيني برگزار شد.

سبك موسيقي رمانتيك از اواخر قرن هجدهم ميلادي در موسيقي كلاسيك غربي ايجاد شد. اين موسيقي ارتباط تنگاتنگي با نهضت رمانتيك دارد. هنر اين دوره به روحيات شخصي هنرمندان بستگي داشته است و برخلاف آثار دوره كلاسيك كه در آنها منطق و عقل نسبت به احساسات اولويت دارد، آثار موسيقي دوره رمانتيك سرشار از عواطف و احساسات انساني است.

اگر به سازهاي كلاسيك علاقه‌مند هستيد و يادگيري آن را در برنامه‌هاي شخصي خود قرار داده‌ايد درباره استاد و آموزشگاه موسيقي تحقيق كنيد. آموزشگاه موسيقي در تهران زياد است مهم اين است آموزشگاهي را انتخاب كنيد كه عملكرد خوبي در آموزش موسيقي داشته باشد و هنرجويان بيشتري از آن رضايت داشته باشند.

توجه به فرم موسيقي :

توجه به فرم موسيقي بيشتر در آثار دوره كلاسيك ديده مي‌شود در حالي كه در آثار موسيقي دوره رمانتيك بيان احساسات و حالت‌هاي دروني از اهميت برخوردار است و به زيبايي‌هاي فني كمتر پرداخته شده است. در واقع در دوره رمانتيك بسياري از قواعد خشك موسيقي كلاسيك شكسته شد.

روشني و وضوح از جنبه‌هاي مهم آثار موسيقي كلاسيك بود كه در موسيقي رمانتيك جاي خود را به نوعي ابهام و بيان سمبوليك داد. تجارب بتهوون منبع عظيم الهام براي شكل‌گيري آثار موسيقي رمانتيك به شمار مي‌آيد.

اصطلاح موسيقي برنامه‌اي كه در سبك موسيقي رمانتيك مورد استفاده قرار گرفته به نوعي از موسيقي ‌سازي اشاره دارد كه داراي موضوعاتي شاعرانه، توصيفي يا حتي داستاني باشد. آهنگسازان اين دوره نظير مندلسون، شومان، برليوز، ليست، دبوسي و ريچارد اشتراوس نهايت كوشش خود را در نوشتن موسيقي برنامه‌اي به كار بردند. در اين دوره كمابيش هر آهنگسازي داراي موسيقي برنامه‌اي بوده است.

يك قطعه موسيقي برنامه‌اي  احساس‌ها، شخصيت‌ها و رخدادهاي يك داستان مشخص را عينيت مي‎بخشد و صداهاي طبيعت را تداعي مي‌كند. براي مثال در رومئو و ژوليت اثر چايكوفسكي كه با الهام از اثر شكسپير نوشته شده است در بخشي كه به خصومت خانواده‌هاي رقيب پرداخته شاهد موسيقي پراضطرابي هستيم. عشق دوران جواني را با ريتمي نرم و لطيف و سرنوشت مصيبت‌بار دلدادگان را با مارش عزا تجسم مي‌كنيم.

موسيقي برنامه‌اي در اشكال مختلف از زمان‌هاي قديم وجود داشته است اما در دوره رمانتيك كه موسيقي ارتباط تنگاتنگي با ادبيات پيدا كرد بيش از پيش جلوه كرد. سرودن شعر موسيقيايي و نواختن موسيقي شاعرانه در دوره رمانتيك مورد درخواست هنرمندان حوزه ادبيات و موسيقي بود.

شوپن نماد موسيقي‌دانان عصر رمانتيك است. فرانتس شوبرت، روبرت شومان، چايكوفسكي و يوهان برامس نيز از ديگر بزرگان موسيقي اين دوره هستند.

اكثر آهنگسازان اين دوره با ادبيات و علوم ديگر آشنايي كافي داشتند و موسيقي و شعر از هم تاثير فراواني مي‌گرفتند. در قرن نوزدهم موسيقيِ سازي يعني موسيقي كه تنها براي ساز نوشته شده بود بدون كلام و شعر مي‌توانست ارتباط احساسي خوبي با مخاطبان برقرار كند. موسيقي سازي در دوره رمانتيك به اوج خود رسيد.

رابطه ميان موسيقي و شعر از مهم‌ترين دوگانگي‌هايي است كه در موسيقي دوره رمانتيك وجود دارد. قطعات آوازي با نام ليد يكي از فرم‌هاي رايج موسيقي قرن نوزدهم است كه آهنگسازاني مانند شوبرت، شومان، برامس و هوگو ولف در آنها ارتباط و همبستگي ويژه‌اي بين موسيقي و شعر به وجود آوردند. حتي در موسيقي سازي آهنگسازان برجسته دوره رمانتيك كه فاقد كلام است روح تغزلي حس مي‌شود. در مجموع تمايلات ادبي و ديگر هنرها بسيار بر موسيقي دوره رمانتيك تاثيرگذار بوده است.

از ديگر ويژگي‌هاي اين دوره بهره از هارموني رنگارنگ بود. هارموني كروماتيك كه آكوردهاي آن داراي صداهايي جز صداهاي معمول در هر گام رايج ماژور با مينور هستند در دوره رمانتيك بيشتر به كار گرفته شد. آكوردهاي كروماتيك به آثار موسيقي رمانتيك رنگ و حركت بخشيدند.

آهنگسازان دوره رمانتيك در چهار گروه تقسيم‌بندي و معرفي مي‌شوند:

شوبرت، كارل ماريا فون وبر، هوفمان و… در دوره پيشارمانتيك از سال ۱۸۱۰ تا ۱۸۳۰٫ شومان، برليوز، شوپن، مندلسون و… در دوره رمانتيك از سال ۱۸۳۰ تا سال ۱۸۵۵٫ برامس، واگنر، بروكنر، جوزپه وردي و… در عظمت رمانتيك از سال ۱۸۵۵ تا ۱۸۹۰ و مالر، ريشارد اشتراوس، كلود دبوسي و… نسل تريستان از سال ۱۸۹۰ تا سال ۱۹۱۰٫

در دوره رمانتيك آهنگسازاني نظير نيكولو پاگانيني و پابلو دو ساراساته نيز حضور داشتند كه بيشتر به عنوان نوازندگان بزرگ ويولن شناخته مي‌شوند.

در سراسر دنيا سبك‌هاي موسيقي بسياري وجود دارد. از موسيقي كلاسيك و باروك گرفته تا موسيقي امپرسيونيسم، مينيمال، پاپ، راك، پانك راك، اپرا، جاز، بلوز، هيپ پاپ، رپ، كانتري، الكترونيك، متال و موسيقي عصر نو (New Age). سبك موسيقي يك قطعه شنيداري، نشان‌دهنده دوره زماني، ريشه‌هاي منطقه‌اي، تكنيك اجرا و سازهاي استفاده‌شده در آن قطعه موسيقي است. در تقسيم‌بندي دوره‌هاي هنري در بخش موسيقي چهار دوره اصلي در نظر گرفته شده است. سبك موسيقي باروك (Baroque Music) اولين سبكي است كه پس از رنسانس بين سال‌هاي ۱۶۰۰ تا ۱۷۵۰ ادامه داشته است. در اين مقاله قصد داريم با سبك موسيقي باروك بيشتر آشنا شويم.

واژه باروك به معني استادانه زينت كردن و ماهرانه درست كردن است. اينها ويژگي‌هاي هنرهاي دوره باروك در نقاشي، موسيقي، معماري و… است كه نشان‌دهنده اشرافيت و قدرت حكومت‌هاي اروپايي بوده است.

اگر علاقه‌مند به موسيقي كلاسيك هستيد و در نظر داريد نواختن سازي از سازهاي كلاسيك را بياموزيد حتما بهترين آموزشگاه موسيقي را انتخاب كنيد تا ظرافت‌هاي اين هنر بي‌نظير را بهتر ياد بگيريد.

ويژگي‌هاي موسيقي باروك

ويژگي مهم موسيقي باروك يگانگي يا به بيان بهتر يكنواختي حالت موسيقي است. اگر قطعه‌اي از موسيقي باروك آرام و ملايم آغاز شود تا انتها همانطور خواهد بود و اگر هم موسيقي در آغاز شاد باشد تا آخر اين حالت ادامه پيدا مي‌كند. البته آثار آوازي باروك از اين قاعده مستثني هستند.

آهنگسازان دوره باروك براي هر حس و حالت انساني زباني خاص و مشترك ايجاد كرده بودند تا حسي مشترك را به همه افراد شنونده قطعات موسيقي انتقال دهند. اين كار باعث شده بود حتي افراد هم براي ابراز حالت‌هاي خاص شخصي از اين آهنگ‌ها استفاده كنند.

ريتم هم در سبك موسيقي باروك به جز در موارد اندكي تغيير نمي‌كند و پيوستگي دارد. تم اوليه قطعه موسيقي به شكل‌هاي مختلف براي مثال حالت‌هاي سوالي و جوابي تكرار مي‌شود. شايد تصور شود موسيقي دوره باروك به دليل پيوستگي قطعات و تكرار پياپي يك ايده در ملودي يكنواخت است اما در واقع با ريزه‌كاري‌هاي فراوان تزئين شده است. به همين دليل اغلب افرادي كه شنونده حرفه‌اي موسيقي نيستند موسيقي‌هاي باروك را شبيه به هم مي‌دانند.

موسيقي باروك تاكيد بر ضرب دارد و اين ويژگي تفاوت اصلي موسيقي باروك با آثار موسيقي رنسانس محسوب مي‎‌شود. در موسيقي باروك موسيقي سازي و آوازي از يكديگر جدا شدند و قواعد جديد هارموني تدوين شد. در اين موسيقي سازهاي بادي بيشتر مورد استفاده قرار گرفته است و استفاده از سازهاي كلاويه‌اي شكل گرفت.

بافت موسيقي دوره باروك پلي فونيك است و حداقل دو يا چند خط ملودي توجه شنونده را به خود جلب مي‌كند. بافت پلي فونيك از اجراي هم‌زمان چند خط ملوديك و مجزا به وجود مي‌آيد. اين بافت باعث كامل شدن موسيقي شده و به آن بعد مي‌بخشد.

در انتهاي دوره باروك موسيقي داراي بافت چندصدايي بود. خط‌هاي مربوط به سوپرانو و باس مهم‌ترين خط‌هاي ملودي اين دوره محسوب مي‌شدند و براي افراد جذابيت بيشتري داشتند.

دوره‌هاي زماني موسيقي باروك

دوره موسيقي باروك در فاصله ميان دوره رنسانس و دوره كلاسيك قرار دارد. اين دوره به سه دوره آغازين (۱۶۰۰-۱۶۴۰)، دوره مياني (۱۶۴۰-۱۶۸۰) و دوره پاياني (۱۶۸۰-۱۷۵۰) تقسيم شده است. دوره پاياني باروك نماينده آثار مشهور موسيقي باروك محسوب مي‌شود اما موسيقي‌داناني نظير مونته‌وردي دوره آغازين را به يكي از انقلابي‌ترين دوره‌هاي تاريخ موسيقي تبديل كرده‌اند.

در دوره آغازين باروك موسيقي‌دانان ايتاليايي بر اساس متن‌هاي پرشور و احساس اين دوره اپرا را به تاريخ هنر معرفي كردند. در اين دوره صداهاي آوازي با خط‌هايي ملوديك همراهي مي‌شدند.

در دوره مياني موسيقي باروك يك سبك جديد متاثر از ايتاليا در تمام كشورهاي اروپايي گسترش پيدا كرد. ويژگي مهم اين دوره اهميت موسيقي‌سازي بود و در ميان سازها خانواده ساز ويولن محبوبيت بيشتري در ميان مردم داشت.

در دوره پاياني موسيقي باروك جنبه‌هاي هارموني پديد آمدند. موسيقي پلي فونيك مجددا اوج گرفت و يوهان سباستين باخ نهايت هنر خود را به هنر عرضه كرد.

يوهان سباستين باخ به عنوان نماد موسيقي باروك شناخته مي‌شود. فردريك هندل، كلوديو مونتوردي، آركانجلو كورلي و آنتونيو ويوالدي نيز از ديگر بزرگان موسيقي دوره باروك هستند.

فلوت يكي از سازهاي بادي است كه از جنس فلز يا چوب ساخته مي‌شود. شكل ظاهري اين ساز بسيار شبيه به ساز ني است، اما با طول كمتر. البته براي نواختن لازم است آن را به صورت پهنا بگيريد و بنوازيد. به همين دليل تشخيص آن در يك گروه شلوغ اركستري از ميان جمعيت كار آساني است. چرا كه اين ساز به شكل خاصي در دستان شما قرار مي‌گيرد و نواخته مي‌شود.

شما اين ساز را مي‌توانيد در آموزشگاه موسيقي راه صبا بياموزيد. اين آموزشگاه را مي‌توانيد براي آموزش موسيقي به كودكان خود انتخاب كنيد.

صداي اين ساز از طريق هدايت هوا به داخل آن ايجاد مي‌شود و شما مي‌توانيد از طريق سوراخ‌هايي كه بر روي ساز ايجاد شده، نت‌هاي مختلفي را براي نواختن قطعه مورد نظر خود تغيير دهيد. اين تغيير صدا به كمك انگشتان شما انجام مي‌شود. بايد دقت داشته باشيد كه براي يادگيري اين ساز به يكي از مراكز آموزش موسيقي معتبر مراجعه كنيد تا آموزش اين ساز را از ابتدا به صورت صحيح و اصولي بياموزيد.

طول فلوت معمولا ۶۶ سانتي متر است و طول قطر آن حدود ۲ سانتي متر است. در صورتي كه فلوت از فلز ساخته شده باشد، جنس آن يكي از فلزهاي نيكل نقره، مس، روي و حتي طلا است.

تاريخچه ساز فلوت

فلوت يكي از قديمي‌ترين سازهاي جهان است. قدمت آن به حدود ۹۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح برمي‌گردد و موسيقي‌دان‌ها بر اين باورند كه مبدا پيدايش اين ساز در كشور چين و سرزمين‌هاي شرقي بوده است. اين فلوت‌ها از جنس چوب گياه بامبو ساخته مي‌شد. پس از اين، ساز فلوت مورد توجه يونانيان قرار گرفت. اما آن‌ها به سليقه خود ساز را تغيير دادند. فلوت ساخته شده توسط آن‌ها داراي ۶ سوراخ بود و از انتهاي ساز نواخته مي‌شد.

اين ساز از قرن ۱۲ مورد توجه اروپاييان قرار گرفت. آن‌ها از اين ساز بادي در موسيقي‌هاي نظامي استفاده مي‌كردند. سپس در قرن هفدهم اين ساز به عنوان مهم‌ترين ساز در موسيقي‌هاي اركستري دربار شناخته مي‌شد.

براي اين ساز در قرن هفدهم اتفاقات مهم ديگري هم افتاد. در اواخر اين قرن ساختمان اين ساز با ۳ قسمت متفاوت معرفي شد. سر، بدنه و پايه ساز.

امروزه اين ساز انواع مختلفي دارد كه در ادامه به شما معرفي مي‌كنيم.

ساز فلوت و انواع آن

اين ساز هم مانند سازهاي ديگر انواع مختلفي دارد. ممكن است هر كشوري بر اساس سليقه موسيقي خود در ساختار يك ساز تغييراتي ايجاد كند تا با فرهنگ مردمان آن كشور همخواني بيشتري پيدا كند. فلوت هم در كشورهاي مختلف طرفداران خاصي پيدا كرد و انواع مختلفي از خود را به جامعه موسيقي نشان داد. از ميان همه مدل‌ها، فلوت كليد دار بيشترين طرفدار را دارد كه نام اصلي آن بوهم است.

فلوت باس يكي از مدل‌هاي اين ساز است كه توسط يك شخص ايتاليايي ساخته شد. صداي اين ساز همان‌طور كه از نامش پيداست، به صورت بم است. اين فلوت معمولا از جنس نيكل يا نقره ساخته مي‌شود. شكل ظاهري آن كمي با فلوت‌هاي معمولي متفاوت است. فلوت باس به شكل حرف J و با سر خميده است.

فلوت آلتو نيز از لحاظ شكل ظاهري به فلوت باس نزديك است. البته اين مدل به شكل فلوت معمولي هم ساخته مي‌شود. به اين ساز، فلوت سل هم گفته مي‌شود. زيرا نت‌هاي آن يك چهارم پايين‌تر از آن نتي كه نوشته مي‌شود به صدا درمي‌آيد.

فلوت پيكولو يك ساز كوچك است كه آن را گاهي فلوت اكتاو نيز مي‌گويند. جنس ساخت آن معمولا از عاج، شيشه و چوب است. اما امروزه از جنس‌هاي ديگر فلزات، پلاستيك و رزين هم ساخته مي‌شود. اما شايد بپرسيد چرا به آن فلوت اكتاو مي‌گويند. اين ساز يك اكتاو بالاتر نواخته مي‌شود و صداي آن به گوش مي‌رسد. اين ساز يك نقطه ضعف دارد. آن هم اين است كه قابليت نواختن نت C را نداريد.