آموزشگاه موسيقي راه صبا

نام جوزپه وردي بر تارك اپرا مي‌درخشد. جوزپه فورتونينو فرانچسكو وردي (Giuseppe Fortunino Francesco Verdi) موسيقي‌دان و آهنگساز ايتاليايي سبك رمانتيك در اوايل قرن نوزدهم (۱۸۱۳-۱۹۰۱) است. بيشتر ساخته‌هاي وردي در زمينه اپرا نوشته شده و در بين مردم جهان محبوبيت دارد. صاحب‌نظران موسيقي اهميت وردي در آهنگسازي اپرا را هم‌تراز بتهوون در سمفوني مي‌دانند. پر بيراه نيست اگر بگوييم هيچ آهنگساز ايتاليايي به اندازه وردي به شهرت و محبوبيت نرسيده است.

در يادگيري موسيقي پشتكار و تمرين بسيار اهميت دارد. حتي اگر بهترين آموزشگاه موسيقي در تهران را هم انتخاب كنيد و در نزد بهترين اساتيد نواختن ساز را ياد بگيريد ولي اگر تمرين كافي نداشته باشيد نتيجه مطلوبي نخواهيد گرفت.

«اوبرتو» اولين اپراي وردي بود كه در سال ۱۸۳۹ در ميلان توليد شد. اين اپرا موفقيت‎‌هاي بسياري را براي وردي به همراه داشت. مرگ همسر وردي هم‌زمان با دومين اپراي او با نام «سلطنت يك روزه» اتفاق افتاد. اجراي اين اپرا با شكست مواجه شد به طوري كه وردي تصميم گرفت آهنگسازي را براي هميشه كنار بگذارد. بعدها با تشويق مرلي رئيس لا اسكالاي ميلان اپراي «نابوكا» را ساخت. اولين اجراي اين اپرا در سال ۱۸۴۲ شهرت فراواني را براي وردي به همراه داشت.

بسياري از صاحب‌نظران عقيده دارند اپراي مكبث وردي مهم‌ترين و اصيل‌ترين اپرايي است كه وردي نوشته است. اين اپرا در سال ۱۸۴۷ براي اولين بار به دور از داستان عاشقانه ساخته شد. اپراي «اورشليم» اولين اثر وردي بود كه در سبك اپراي بزرگ فرانسوي ساخته شد.

اپراي ريگولتو در سال ۱۸۵۱ بر اساس نمايشنامه‌اي از ويكتور هوگو با عنوان سرگرمي‌هاي شاهانه ساخته شد. اين اپرا با وجود صحنه‌هاي دراماتيك و تاثيرگذار به ويژه در صحنه پاياني به عنوان يكي از اپراهاي مشهور وردي شناخته مي‌شود. اپراي ريگولتو به همراه ايل تراواتوره و لا تراوياتا به سه‌گانه‌هاي جوزپه وردي مشهور هستند.

اوج اپراهاي وردي در فاصله سال‌هاي ۱۸۵۵ تا ۱۸۶۷ بود. سه اثر آخر وردي در اپرا برجسته‌ترين آثار او محسوب مي‌شوند. اپراي آيدا با وجود صحنه‌هاي تماشايي با باله‌ها و هم‌سرايي‌ها يك اپراي شكوهمند است. اپراهاي اتلو و فالستاف آثار اخير وردي هستند و نسبت به آثار قبل او پختگي موسيقايي بالاتري دارند. وردي در سن هفتاد و سه سالگي اپراي اتلو را بسيار توانمند و پر احساس آفريده است. فالستاف آخرين اپراي وردي شاهكاري كميك است كه در حرف نهايي‌اش مي‌گويد دنيا سراسر يك شوخي است!

موسيقي وردي

وردي مي‌گويد: «در مقوله نمايش طولاني بودن مترادف كسالت‌بار بودن است و سبك كسل‌كننده از هر سبك ديگري بدتر.» وردي كارهايش را براي عامه مردم كه سرگرمي اصلي آنها اپرا بود مي‌ساخت.

وردي در طول دوره فعاليتش از آهنگسازاني نظير روسيني، بليني، جياكومو ميربر و به ويژه از جاتانو دونيزتي و ساوريو مرسادانته تاثير گرفته است. تنها آثاري كه بدون هيچ تاثيرگذاري از ديگران نوشته شده اپراهاي اتلو و آيدا بوده است.

وردي همواره دنبال موضوعاتي بود كه استعدادش در موسيقي را نشان دهد و عطش او را در اين هنر فرونشاند. او ارتباط تنگاتنگي با سرايندگان آثارش داشت و تاكيد داشت تمام جزئيات حتي به ظاهر بي‌اهميت روايت شود تا غناي نمايشي صحنه حفظ شود.

جوهره اپراهاي وردي ملودي آوازي است. در اپراهاي وردي دوئت‌ها، تريوها و كوارتت‌هاي بسياري وجود دارند كه نشان‌دهنده احساسات اوست. هم‌سرايي‌ها نظير هم‌سرايي كولي‌ها، راهب‌ها، كاهنان مصري و… در اپراهاي وردي نقش بسيار مهمي دارند.

منتقدان آثار وردي عقيده دارند او توجه كمي به مسائل تكنيكي آهنگسازي داشت و در واقع در اين زمينه فاقد توانايي بود. وردي در اين باره مي‌گويد: «در ميان تمام آهنگسازان چه پيش از اين و چه پس از اين، من از همه كمتر آموخته‌ام! با اين حال آموختن موسيقي به معناي دريافت درك و دانش موسيقي نيست».

جوزپه وردي در سال ۱۹۰۱ دچار سكته قلبي شد و از دنيا رفت. در مراسم خاكسپاري اين آهنگساز برجسته در ميلان بزرگ‌ترين اجراي عمومي در تاريخ هنر ايتاليا با تركيبي از چند اركستر و كر شامل ۸۲۰ خواننده و نوازنده به رهبري آرتورو توسكانيني برگزار شد.